Tijdens de busreis naar Xuzhou hebben we flink de tijd om bij te slapen en het Chinese landschap te bekijken. Hier geen nieuwbouw maar honderden kilometers van arme dorpjes met kleinschalige landbouw. Nauwelijks tractoren, veel handwerk. Oogst laten drogen op een groot zeil op de grond, in de zon. Droge, schrale grond waar weinig aan valt te verdienen. Uit dit soort omgevingen moet Mao zijn eerste aanhangers hebben verzameld voor de Culturele Revolutie van 1966 die China zo ingrijpend heeft veranderd. De landarbeiders eisten hun deel op en Mao beloofde dat iedereen gelijk was. Maar zoals we deze week zelf van dichtbij kunnen zien; sommigen zijn hier inmiddels veel meer gelijk dan anderen. Je kunt je amper een land bedenken waar de verschillen tussen arm en rijk zo groot zijn en waar kapitalisme zo extreem wordt uitgeoefend, zij het altijd alleen met goedkeuring van de partij.
Na 6 uur dutten en rondkijken komen we aan in weer een grote stad, Xuzhou. Na inchecken in het hotel gaan we naar de geweldig mooie concertzaal waar we die avond zullen spelen. Bij de repetities is er lichte paniek in de slagwerksectie omdat er geen high-hats bij het ingehuurde nagelnieuwe drumstel blijken te zitten. Dat probleem is gelukkig 5 minuten voor het concert opgelost. Tijd zat...
De akoestiek is geweldig in deze zaal met meer dan 1000 zitplaatsen. In zo'n mooie zaal heeft de Paek nog nooit gespeeld en we zullen flink ons best moeten doen om ooit nog in zo'n mooie zaal te kunnen spelen. Jammer genoeg is de zaal verre van vol, dus we beginnen een beetje teleurgesteld. Niettemin spelen we ons beste concert tot nu toe en krijgen we het publiek weer helemaal los. Bescheiden fluiten en joelen, plaatselijk staande ovaties en de Chinese variant van "Zugabe" (vraag me niet naar de details...) . Natuurlijk weer gevolgd door uitgebreide "photoshoots". De directeur van het theater komt achteraf zijn excuses aanbieden voor de lage opkomst. Dat kwam doordat het buiten vandaag nogal koud was, zei hij... en...morgen zou het weer beter worden. Heel speciaal...We zijn benieuwd...
We houden toch een heel positief gevoel over aan het concert omdat het zo lekker liep. De enige dissonant was de eigenwijze demper van PeeJee die na de eerste noot van zijn solo toch spontaan besloot dat hij zich op de grond beter thuis voelde...Shit happens, even in China.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten